اندیشکده «شفافیت برای ایران»

تأمین سرمایه اولیه برای یک پروژه یا عملی‌کردن یک ایده‌ خلاقانه همیشه مانع اصلی بر سر راه شرکت‌های نوپا و افراد صاحب ایده بوده‌ است. قانع‌کردن یک سرمایه‌گذار برای سرمایه‌گذاری روی یک محصول جدید یا ایده‌ای پرریسک اما خلاقانه، کار دشواری است که از عهده‌ هرکسی برنمی‌آید. چرا که  در صورت شکست پروژه، همه‌ مبلغی که سرمایه‌گذاری شده‌است به یک باره از بین می‌رود و ضرر زیادی متوجه سرمایه‌گذار می‌شود.

شاید شما هم یکی از افرادی باشید که برای پیاده‌سازی ایده یا طرح خود، نیازمند حامی مالی هستید؛ اما تاکنون موفق نشده‌اید که حمایتی را کسب کنید. در بسیاری از کشورهای دنیا، ایده تأمین مالی جمعی توانسته است تا حد مطلوبی، خلأ عدم حمایت از ایده‌ها و طرح‌های نو را پوشش دهد.

وزارت امور خارجه سوئد و آژانس توسعه همکاری‌های بین‌المللی سوئد (SIDA) مجموعه داده‌ای را برای داده حاکمیتی باز ایجاد کرده‌اند. وبسایت نشان می‌دهد که کمک‌های مالی چه وقت، به چه کسی و چرا پرداخت‌ شده‌اند و نتایج آن‌ها چه بوده است. دیده شد که این اصلاحات به یک قدرت مهم برای افزایش شفافیت و پاسخگویی در توسعه همکاری در سطح بین‌المللی و افزایش همکاری و مشارکت افراد بیشتر در توسعه سیاست سوئد تبدیل‌ شده است.

با استفاده از تأمین مالی جمعی، افراد با وجوه اندک و بدون واسطه می‌توانند از طریق چهار روش مبتنی بر کمک‌های خیرخواهانه، پاداش‌محور، اعطای وام و سهام در تأمین سرمایه پروژه‌های بزرگ مشارکت نمایند.

۱۰۰ پلتفرم برتر جهان، با رویکرد بررسی روند تغییرات انگیزه مشارکت کنندگان مطالعه شده است. در نهایت نتایج خبر از تغییر انگیزه مخاطبان میدهد به طوری که افراد ترجیح میدهند تا از پلتفرم های با مدل وام و خرید سهام استفاده نمایند تا مدل های اهدا و پاداش. به طوری که ۸۴ درصد بازار تامین مالی جمعی در سال ۲۰۱۵ را مدل وام و سهام به خود اختصاص داده است. این تغییر رفتار اجتماع منجر به تغییر مدل کسب و کار پلتفرم های تامین مالی جمعی از مدل های ساده اهدا و پاداش به سمت مدل های پیچیده تر وام و خرید سهام شده است.

مشارکت شهروندان در اداره امور شهری می تواند با استفاده از روش های متفاوت و متنوعی  صورت پذیرد. یکی از این روش های مشارکت، همکاری شهروندان در تامین مالی پروژه های مختلف شهری  یا اصطلاحا «تامین مالی جمعی» است. در این پست با این روش که امروزه در بسیاری از پروژه های مختلف  از جمله پروژه های آموزشی،بهداشتی، عمرانی و .... استفاده می شود بیشتر آشنا خواهیم شد.

با گسترش فرهنگ مشارکتی و توسعه فناوری‌های ارتباطاتی، نهادهای سنتی می‌توانند شفافیت و بازبودن را با روش‌های مشارکت‌جویانه دیجیتال بکار گیرند. یکی از این روش‌ها جمع‌سپاری (Crowdsourcing) است. این روش‌ها هنوز جدید و بیگانه به نظر می‌رسند، در حالی که تا حد خوبی می‌توانند تبدیل به یک هنجار گردند. مبتنی بر موردکاوی‌های موجود پیرامون 'جمع‌سپاری در خط‌مشی‌گذاری، مشخص گردید است که شهروندان مایلند بر فرایند خط‌مشی‌گذاری اثر بگذارند، چه در انجام اصلاحات قانونی و چه در اولویت‌بندی بودجه خدمات عمومی. آنها مایلند با استفاده از روش‌های دیجیتال، نظرات خود را بیان کرده و دانش خود را در حوزه‌هایی که به آنها مرتبط است به اشتراک بگذارند.